Friday, July 10, 2009
fuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyou
fuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyouvfuckyouvfuckyouvfuckyouv
fuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyoufuckyouvfuckyouvfuckyouvfuckyouv
Thursday, July 2, 2009
Everything seems to be coming at once for me too... Im so sorry liting. Again, with problems ranting about it over here at this shit-hole of a fucking blog. If ive pressured you too much, How ironic, my life seems to be a frame of mirror reflection of your life, and yet we cant seem to connect at a deeper level. We shouldnt even have started this in the 1st place. You and i both know.. Lets skip the apologies. This was a showthat never came out on broadway. And probably never will, until time permits and feelings open.. Goodbye.
Sunday, June 28, 2009
sweet childhood innocence
Primary school. Childhood. Seems to be a distant call so far far away, Yet so near, memories remain forever locked in the darkest entrenches of our minds and forever etched on our hearts of the good times and the bad times. How i wish i could just go back and relive everything once again, the coming of age isnt as edenic as i thought it to be, isnt it a wonder? Ignorance is total bliss, i understand now, not having a slightest worry in the world.
Subscribe to:
Posts (Atom)